Dieren zijn geen speelgoed
Dieren zijn geen speelgoed: Ouders moeten hun kinderen uitleggen dat dieren niet mag gebruiken om mee te spelen. Duidelijk en beknopt. Een dier in huis hebben is niet zomaar speelgoed dat je meeneemt naar opa of na schooltijd deelt met je vrienden. We kunnen hem niet thuis laten als we het spelen beu zijn of hem in een kast stoppen als hij onze andere favoriete spellen kapot maakt. Het is zeker niet iets om te vergeten als we er genoeg van krijgen. Zelfs niet met de toezegging van “een andere keer speel ik met jouw”.
Wie ben ik? en wat is mijn taak bij Didoshop.
Mijn naam is Danny, ben dierenliefhebber van huisdieren. Bij Didoshop ben ik verkoper, maar zal vooral uitleg geven over producten voor huisdieren.
De afgelopen jaren heeft de huisdierproductenindustrie een aanzienlijke groei doorgemaakt. Meer en meer mensen kopen producten voor hun lievelingsdier online.
In mijn artikels die ik schrijf over deze producten zal ik vooral uitleg geven over wat goed is en voor welk dier het geschikt is.
Als je ook een dier in huis hebt, hoop ik dat je regelmatig mijn post zal lezen.
Ik zal niet alleen schrijven over honden- en kattenproducten maar ook over kippen, paarden en alle huisdierbenodigdheden.
Regelmatig zal ik in mijn artikelen doorverwijzen naar andere websites die nog meer weten over een bepaald product.
Ik zal het regelmatig hebben over Aspecten die verband houden met de manier waarop verschillende diersoorten worden gevoed. Verschillende soorten diervoeders, voederkwaliteitscriteria en methoden voor het voeren van dieren.
Denk goed na voor je een dier in huis neem.
En hier is een observatie voor moeders en vaders: kinderen onder de 12 jaar hebben wisselende interesses en hun smaak verandert naarmate ze het leven ontdekken Dat is bovendien wat wenselijk is! Hun vermogen tot aandacht en betrokkenheid is zeer beperkt. Is het je nooit overkomen dat ze geen aandacht meer besteden aan een pop waar ze ‘hun hele leven’ mee hebben gespeeld? Misschien is dat “lange” leven 2 of 3 jaar… En het zal al een prestatie zijn! Maar een hond leeft gemiddeld 12-15 jaar. Kunt u zich de smaak en behoeften van uw kleintje over 7-8 jaar voorstellen? neen, hou daarom rekening bij de aankoop van een huisdier dat “Dieren geen speelgoed zijn”.
Dagelijkse reclame op TV, kranten en tijdschriften
Omdat kinderen zo vaak – op TV, foto’s, films, tekenfilms, kinderboeken… – met dieren worden geassocieerd vanwege de empathie die er tussen hen bestaat, zijn er ouders die geloven dat dieren speelgoed of recreatiemiddel zijn. Niets is meer verkeerd of oneerlijker. Een kind een levend wezen geven – een hond, kat, konijn, vis, hamster, enz. – is een grote verantwoordelijkheid, niet alleen voor de adequate zorg die aan het dier moet worden geboden, maar ook voor de eigen opvoeding van het kind. Omdat een kind dat gewend raakt aan het verwaarlozen of mishandelen van een dier, een ongevoelige, onverschillige volwassene zal worden, of erger nog: een misbruiker van kwetsbare wezens, zoals baby’s, vrouwen en ouderen.
Dieren zijn geen speelgoed, maar levende wezens!
Dieren zijn geen speelgoed. Het zijn levende wezens die het recht hebben op welzijn en om hun eigen leven te ontwikkelen in een gastvrije en passende omgeving. Als we ze bij ons thuis brengen, zijn we dus verplicht om ze de ruimte, behandeling en voeding te geven die ze nodig hebben.
Het is onnodig om te zeggen dat we het hier alleen hebben over huisdieren die gewoonlijk als huisdier worden gehouden (honden, katten, hamsters, enz.), en we laten wilde dieren buiten beschouwing omdat we die nooit uit hun natuurlijke omgeving mogen halen. Het is even ongepast, oneerlijk en wreed (tegen het kind en tegen het dier) om bijvoorbeeld een kind een kuiken te geven, terwijl we weten dat dit huisdier niet in het gezin zal blijven leven tot het zijn natuurlijke dood heeft ondergaan.
Omdat kippen door de meeste mensen doorgaans worden gezien als voedsel en niet als levende wezens die voelen en lijden, krijgen ze zelfs als ze nog klein zijn niet de aandacht en zorg die ze verdienen. Over het algemeen worden ze mishandeld, en als kinderen kuikens als speelgoed krijgen, mogen ze ermee doen wat ze willen, want uiteindelijk ‘wat voor verschil maakt het om één kip meer of één kip minder te hebben in deze wereld? ?” ”. Dat denken veel ouders helaas. En het is echt triest, heel triest.
Eigenlijk zouden ze hier meer over moeten nadenken. Niet alleen uit respect voor het dier, maar ook vanwege wat ze met hun meedogenloze houding hun kinderen leren.
Een dier voor alle gezinsleden
Wanneer u een dier mee naar huis neemt, is dat omdat alle gezinsleden het erover eens zijn dat het bij het huis hoort, en omdat een of meer verantwoordelijke mensen verantwoordelijk zijn voor het onderhoud en de verzorging ervan.
Als het bijvoorbeeld een hond of een kat is, zal hij met veel geduld en techniek, en niet door te slaan en te schreeuwen, moeten leren om thuis bepaalde gewoonten aan te houden, dat wil zeggen zichzelf te ontlasten waar hij is. toegestaan en nergens binnen, niet op meubels klimmen etc. En dit is een taak voor volwassenen.
In het geval van een gezin met kinderen moet in gedachten worden gehouden dat degenen die werkelijk verantwoordelijk zijn voor het dier de ouderen zijn en niet de kinderen, vooral als ze jong zijn. Want hoewel kinderen geleerd kunnen worden om voor het dier te zorgen en aandacht te besteden aan zijn behoeften (wat correct is), zijn ze nog niet volwassen genoeg om de volledige leiding over het huisdier op zich te nemen.
Voldoende aandacht voor je huisdier.
Soms komt het ook voor dat wanneer een puppy aan een kind wordt gegeven en het dier opgroeit, het kind zijn interesse erin verliest en het dier vervolgens wordt genegeerd of uit de aandacht van het gezin wordt verdreven, wat de eerste stap vormt naar verlating en misbruik.
Noch de onzin, noch de valse overtuiging dat dieren speelgoed zijn, kan ooit de motivatie zijn om een levend wezen te verwerven. Je neemt geen hond mee naar huis om hem op een terras of balkon vast te binden, zodat iemand hem pas herinnert als het tijd is om hem te voeren.
Wees een voorbeeld voor je kinderen
Wat kinderen betreft, en zelfs als het niet opzettelijk is, kunnen ze mishandeling plegen met de dieren in huis als niemand ze lesgeeft of als ze het juiste voorbeeld zien in hun ouders. Ze doen het uit onschuld, als ze peuters zijn, of uit onwetendheid.
Al zijn er ook kinderen die dieren mishandelen omdat ze de behandeling imiteren die hun eigen ouders hen geven. Het zijn kinderen tegen wie wordt geschreeuwd en die bevelen krijgen in plaats van uitleg, kinderen die worden geslagen en niet gehoor geven aan de wil (of gril) van hun ouders. Kinderen die op deze manier worden behandeld, zullen dit gedrag reproduceren wanneer ze met dieren omgaan, zowel thuis als op straat, omdat ze niets anders hebben geleerd.
Dieren waarderen
Als verantwoordelijke ouders besluiten een dier aan hun nakomelingen te geven, doen ze dat vanuit een heel ander perspectief. In de eerste plaats waarderen ze dieren en hun kinderen, en daarom geloven ze niet dat de eerstgenoemden speelgoed zijn en de laatstgenoemde waarzeggers.
Zulke ouders zijn vastbesloten om het huisdier te behandelen zoals het verdient, niet door het te vermenselijken of er babykleertjes op te zetten (dat is weer een vorm van misbruik), maar door het de aandacht, genegenheid en het welzijn te bieden dat het nodig heeft, en ze zijn bereid om les te geven hun kleintjes hoe het gaat.
Ze gaan samen op zoek naar boeken en documentatie, leren van mensen met ervaring en betrekken de kinderen bij onderzoek naar de juiste omgang met het dier dat ze thuis hebben. Ze zullen dus niet alleen goed voor het huisdier zorgen, maar ook voor de juiste opvoeding, het karakter en de ziel van hun kinderen.
Verantwoordelijke ouders zijn vastbesloten hun kinderen op te voeden om voor alle levende wezens te zorgen, en hen door het samenleven met dieren en planten te leren de natuur te respecteren en lief te hebben en te begrijpen dat levende wezens geen slaven of marionetten van mensen zijn, maar wezens met hun eigen doeleinden en behoeften.
Verantwoordelijke ouders zullen vermijden hun kinderen mee te nemen naar dierentuinen waar dieren worden opgesloten, en als ze dat toch doen, zullen ze hun kinderen uitleggen waarom het verkeerd is om dieren uit hun natuurlijke omgeving te halen en ze tentoon te stellen alsof het voorwerpen zijn. Zo zullen kinderen gezonde, gevoelige, goed opgeleide en verantwoordelijke volwassenen worden. Precies het soort volwassenen dat deze wereld zo hard nodig heeft.